شازده کوچولو تنها در خانه ...

پسر نازنینم ...عزیزتر از جونم ...

مادر جون و بابا جونت فردا قراره برن یه سفر یه ماهه

اونا دارن میرن پیش آجی آیناز و خاله حدیث جون ... خوش به حال همشون ... کاشکی میشد ما هم بریم

جون دلم از یه ماه پیش با خدیجه جون هماهنگ کرده بودم بیاد این یه ماه ازت مراقبت کنه آخه اداره با مامان همکاری نکرد و مرخصی به مامان نداد ...

دیروز بعدازظهر خدیجه جون اومد و با همدیگه آشناتون کردم

امروز صبحم مرخصی ساعتی گرفتم و تا نه و نیم موندم پیشت

از خواب بیدار شدی و موقه صبحانه خوردن خیلی بدقلقی کردی ...

کلی نگرانت شدم ولی چاره ای نداشتم باید میومدم اداره ...

موقع رفتنم برام دست تکون دادی و من یه آهی از ته دل کشیدم و با چشمای پر از اشک از خونه زدم بیرون

الهی قربونت برمهمه متوجه استرس و نگرانی من و باباییت شدن امروز

خداروشکر خدیجه جون خیلی خانم مهربون و مودب و تمیزیه و از این بابت خیالم راحته که حسابی مواظبته

ولی خوب دلم آروم نمیشه ... کاشکی شرایطمون یه طوری بود نیاز نبود من برم سرکار و می تونستم تمام وقتم و با پسر نازنینم بگذرونم... بخدا روزی هزار بار از این موضوع شکوه می کنم ... اما چاره ای نیست ...

تا الان که به خیر گذشته فقط خدیجه جون میگه تو یکمی بازی می کنی بعد  میری دم در خونه و در میزنی و گریه می کنی

کلی ناراحت شده بود برات وقی به من گفت از ناراحتی مردم ولی چاره ای ندارم ...

از طرفی هم تعمیرات اضطراری شده و باید تا 4 بمونم ولی اجازه گرفتم چند روزی همون دو و نیم برگردم تا تو به شرایط جدیدت عادت کنی

عشق مادر و بابا مارو ببخش ... بخدا همه اینا بخاطر آینده خودته ...

امیدوارم هیچ وقت پیش نیاد بخاطر این روزا سرزنشم کنی یا خودم خودم و سرزنش کنم ...

روزی که تو بهم بگی کاشکی عوض کار کردن کنارم می موندی ... ایشالا که هیچ وقت پیش نیاد که اگه بیاد من می میرم...

عاشقانه دوستت دارم عزیز دل مامان و بابا ...