پسر قشنگم نه ماهگیت مبارک

یک ماه دیگه هم گذشت پر از خاطره های خوب ...

باورم نمیشه که توی این مدت کوتاه اینقدر تغییر کردی و بزرگ شدی مامانی ...

باورم نمیشه تو همون نی نی کوچولو موچولویی هستی که توی بیمارستان آوردن گذاشتن توی بغلم ، چقدر نانازی بودی تو جیگرکم...

هرماه که میگذره میرم عکسای ماه های گذشته رو نگاه می کنم تا تجدید خاطره شه برام ...

همین الان که دارم اینارو می نویسم اشک تو چشام جمع شده از چند بابت ...

یکی اینکه اون روزا تموم شدن و دیگه تکرار نمیشن و چقدر دلم برا اون روزا تنگ شده ... یکی دیگه واسه اینکه می بینم پسر قشنگم چقدر بزرگ شده و تغییر رفتار داده و مرد شده ...

دیگه اینکه وای خدا می خوام هر چه بیشتر از حال لذت ببرم که وقتی گذشت غصه هام از تموم شدنشون کمتر باشه

میرم تو فکر آینده های دورتر و اینکه باید یشتر و بیشتر بهت رسیدگی کنم تا بتونی یه مرد موفق و با اعتماد به نفس باشی و ... وااای چه روزهایی رو از سر گذروندیم و چه روزهایی در پیش رو داریم

قشنگ مادر این روزا خیلی توجهت به اطراف بیشتر شده ... الان راحت تر می تونی درخواست های خودت رو بهمون برسونی و بیشتر متوجه منظور بقیه میشی ... کلا رفتار پیدا کردی و باهامون کاملا ارتباط برقرار می کنی

امیدوارم زندگی برات پر باشه از خاطره های خوب و شیرین و روزهای شاد ... امیدوارم نبینم اون روزی رو که اشکت از سر غم و غصه در بیاد ... امیدوارم اگه اشکی از اون چشمای نازت چیکه کنه از سر شوق باشه ...

دوستت دارم و می بوسمت عشقم